Utwory orkiestrowe

strona

Liwień nad Jerszałaimom

do słów Michała Bułhakowa (fragment powieści Mistrz i Małgorzata)
na głos żeński i orkiestrę smyczkową;
(2003), ca 12′


do słów Michała Bułhakowa (fragment powieści Mistrz i Małgorzata)
Soprano, archi (7,7,4,4,2)

Zefiro torna na sopran i orkiestrę

do słów Ottavia Rinucciniego,
(2010); ca 12′


Zefiro torna na sopran i orkiestrę do słów Ottavia Rinucciniego jest pieśnią przedwiośnia. Czasu, gdy spod resztek śniegu wyziera ziemia, ukazując raczej gnicie niż budzenie się do życia. A jednak gdzieniegdzie widać delikatną zieleń odżywających mchów, nabierającą turgoru korę młodych pędów, piżmaczki, przebiśniegi, zdrojówki. Rosnące skromnie w chłodnym, półpustym lesie, takim samym, jak przed tysiącem, siedmiuset, czy czterystu laty.
3 (3º anche piccolo),2(2º anche c.i.), 2(2º anche basso), 2 (2º anche controfagotto) – 4,3,3,0 – Soprano – batteria(2–4 esec.) – arpa – pianoforte – archi (12,10,8,6,4)


…wie Schatten auf den Wogen…

Poemat Symfoniczny, wg fragmentu z poezji Johanna Gottfrieda von Herdera,
(2013); ca 17′


Poemat symfoniczny …wie Schatten auf den Wogen… powstał z inspiracji poezją Johanna Gottfrieda Herdera, filozofa i pisarza urodzonego w Morągu, którego romantyczny ogląd świata wydaje mi się wciąż inspirujący. W swoim utworze przejąłem podstawowy układ formalny urzekającej swą muzycznością pierwszej strofy wiersza

Amor und Psyche auf einem Grabmal:
Ein Traum, ein Traum ist unser Leben
auf Erden hier.
Wie Schatten auf den Wogen schweben
und schwinden wir.
Und messen unsre träge Tritte
nach Raum und Zeit;
Und sind (und wissen’s nicht) in Mitte
der Ewigkeit.

W poemacie symfonicznym poprzez układ zjawisk muzycznych (m.in. przemienność układów fakturalnych) odzwierciedlana jest struktura metryczna tekstu (czas trwania zestrojów fakturalnych i ich rozpiętość rejestrowa odpowiadają iloczasowi oraz następstwom sylab akcentowanych i nieakcentowanych). Od strony narracyjnej zaś muzyka podąża za słowami, które prowokują do nadania im wyrazu muzycznego, czy wręcz pewnej ilustracyjności: Traum (sen), Erde (Ziemia), schweben und schwinden (kołysać, znikać), träge Tritte (mozolne stąpanie). W pewnym sensie utwór ten jest próbą zwielokrotnienia i przeniesienia muzyczności strofy Herdera na niemal dwudziestominutową płaszczyznę czasu muzycznego.


Posłuchaj nagrania
fragment nagrania dostęopny również na stronie NInA
4(3º anche picc., 4º anche contralto in Sol),2,cr i,3(2º anche in Mi♭, 3º anche basso in Si♭),3 (3º anche controfagotto)-4,3(1ª anche piccolo)2,1-perc.(3)- arpa-pianoforte(anche celesta)-archi(10,10,8,6,4))

An nulla est…

na baryton i orkiestrę, wg fragmentu Consolationis Philosophiæ Boecjusza,
(2012); ca 17′


An nulla est… wg fragmentu Consolationis Philosophiæ Boecjusza
na baryton i orkiestrę

O vis æternitatis

do słów Hildegardy z Bingen na chór mieszany i orkiestrę smyczkową,
(2007); ca 7′


O vis æternitatis do słów Hildegardy z Bingen na chór mieszany i orkiestrę smyczkową, SATB, archi
3(2º anche contralto, 3º anche basso),1,corno inglese, 3 (2º anche basso, 3º anche cotrabbasso),2(2º anche controfagotto) – 3,2,2,1 – Baritone – percussion (7 performers) – celesta, harp, piano – strings (12,12,10,6,4)

Concerto per violoncello ed orchestra

(2007); ca 24′


Wartości nie istnieją same w sobie (w niebie platońskim), jak przyjmują niektórzy fenomenolodzy (Husserl, Scheler). Są one po prostu tworami, które przyciągają swoich twórców. Projekcjami, które stają się polami sił, magnesami. Wartość jest tym, co w osobie najbardziej osobowe. Jest samą mocą osoby: t w ó r c z y m s t w a r z a n i e m  s w e g o  t w ó r c y .

Jules Monchanin, De L’esthétique à la mystique
tłum. Józef Rychlik

Sztuka — tworzenie — jest napięciem między wcieleniem, wpisaniem idei w tworzywo a czystością, ideą samą w sobie. Nigdy nie jest wyłącznie jednym ani drugim. Absolutna czystość to niebyt. Absolutne wcielenie to materia bez znaczeń, sama materia — inaczej synonim nicości. Rzadko występuje w sztuce maksimum jed nego czy drugiego; jest ona raczej poruszającą się równowagą, zawierającą wszystkie stopnie tak wcielenia jak i czystości.

Jules Monchanin, De L’esthétique à la mystique

Cisza ponad szczytami
w wierzchołkach drzew
ptaki w lesie zamilkły
Spokój i ciebie ogarnie

Johann Wolfgang von Goethe

3 fl (1º anche flauto dolce ad lib.; 2º anche piccolo (e flauto dolce ad lib.); 3º anche contralto (e flauto dolce contralto, ad lib.); 2 Soprani (cantanti); 2 ob, 2 cl (2º anche basso), 2 bassoons (2º anche controfagotto) – 2,2,2,1 – cello solo – batteria (4 esecutori) – celesta – harp – piano – archi (7,6,5,4,2 albo 14,12,5,8,4 – zależnie od warunków akustycznych)

Litteræ na instrumenty dęte

(2004); ca 15′


3(anche flauti piccoli, 2º e 3º anche flauti contralti), 2(anche clarinetti in Mi♭), clarinetto basso (anche clarinetto in Mi♭),3 (3º anche c.i.), 2 – 4,2,2,1